Eind 2017 werd ik gevraagd een werk te maken voor een groepsexpositie. Mara Piccione organiseerde een grote expositie onder de naam ‘SLPKGL’ als afscheid van haar zeefdrukstudio die met de grond gelijk gemaakt zou worden.
Ze vroeg iedereen die van haar studio gebruik had gemaakt een ontwerp voor een artprint te maken, ze zou zelf het drukken ervan voor haar rekening nemen. Op de kunstacademie heb ik niet veel aan zeefdrukken gedaan; bij Mara heb ik later een cursus gevolgd en af en toe via een geweldig strippenkaartensysteem een zeefdrukproject in haar studio gedaan. Als afwisseling van en aanvulling op het schilderen in mijn eigen atelier.
Echter op het moment dat haar vraag kwam, had ik nogal veel aan mijn hoofd door gedoe in de familie. Mijn eerste reactie was: ‘mooi initiatief, maar ik doe niet mee, dit kan ik er even niet bij hebben’.
Ik was in die periode wel in mijn atelier, maar werkte aan bestaande series; er was weinig ruimte voor creativiteit in de zin van nieuwe ideeën. Ik had even geen idee.
De uitnodiging bleef toch in mijn hoofd rondzingen en ik realiseerde me dat dít natuurlijk het idee was. Wat hield me de hele tijd bezig? Dat ik geen idee had.
Ik ben begonnen met allerlei ingewikkelde ontwerpen met de tekst in diverse vormen, maar dat vond ik niets. Het moest eerder iets worden als een blad vol strafregels.
Het is misschien wel mijn meest ‘eerlijke’ werk geworden. Ik heb één van de drukken mooi laten inlijsten en thuis opgehangen. Het herinnert me aan een ingewikkelde periode en toch vind ik het juist een heel krachtig werk waar ik graag naar kijk: uit narigheid kan weer iets voortkomen en bovenal gaat het voorbij.
Heb je ook even geen idee? Er zijn nog een paar drukken over, oplage 15.
Het formaat van het papier is 30 x 24 cm. Ze zijn te koop voor € 30,- (exclusief verzendkosten).
Comments