Afgelopen week werd er in de Biotoop, de grootste creatieve broedplaats van het noorden, een grote verkooptentoonstelling gehouden. Vier dagen lang was er in één van de grote ruimtes werk te zien van zo’n 30 kunstenaars die hier werken. Er was veel belangstelling. Van bezoekers en ook van media. Oog-tv kwam langs en het Dagblad van het Noorden schreef een stuk. Het ging opvallend veel over geld. Over de verkoopprijzen van de kunstwerken, de hoogte van de huren in de Biotoop en de gestegen energielasten.
Ook onderling gingen de gesprekken hier veel over. Logisch. In oktober werd aangekondigd door Carex, de leegstandsbeheerder, dat de huren in de Biotoop moeten verdubbelen bij het huidige energieverbruik. Door flink te bezuinigen lijkt een verdubbeling van de baan, maar een forse huurverhoging zal er zeker komen. En dat is niet de eerste, de vorige is nog geen jaar oud.
In een ideale wereld zouden de gesprekken bij een tentoonstelling over kunst gaan.
Over verbeelding, vorm, inhoud, betekenis, schoonheid, kleurgebruik, verwondering.
Maar ja, in een ideale wereld zou ook geen oorlog zijn, geen klimaatverandering en zou iedereen een beetje aardig zijn voor elkaar. De realiteit is dat ook ik in gedachten al langzaam afscheid aan het nemen ben van mijn geweldige atelier hier. De kosten worden gaandeweg zo hoog dat de verkopen het maar moeilijk bij kunnen benen, helaas.
Genoeg over geld. Laten we het weer over kunst hebben. Er in ieder geval meer aandacht voor hebben. Want juist kunst, in welke vorm dan ook, verzacht die minder mooie kanten van het leven in een niet ideale wereld. Zoals alles van waarde is die moeilijk uit te drukken in geld.
'Don't we all just love Morandi?', olieverf op doek, 40 x 70 cm, 2017
(En om het toch weer even over geld te hebben: dit schilderij is te koop voor € 2200,-).
Comments