Ik ken kunstenaars die geen enkel werk van zichzelf in huis hebben hangen. Voor mij geldt dat niet; ik heb meerdere werken van mijzelf aan de muren. In mijn keuken hangt een schilderij van een pakje roomboter, boven de bank hangen caravans, in mijn slaapkamer de witte PS Kast van IKEA en op het toilet de zeefdruk met de tekst ‘Ik heb even geen idee’. (Soms hoor ik mensen praten over kunst op het toilet alsof dat een minderwaardige plek zou zijn, maar dat vind ik onzin; weinig plekken in huis waar je zo zonder afleiding kunt zijn als daar.) Er staat en hangt nog veel meer door het hele huis. Veelal kleine werken, daar kan je er een hoop van hebben. Gelukkig vooral ook veel werk van ándere kunstenaars. Sommige werken heb ik gekocht, andere gekregen en een heel aantal heb ik geruild. Wat een geweldige mogelijkheid is dát, als kunstenaar!
Toen ik vijf jaar geleden in dit huis kwam wonen, was het slechts een kwestie van dagen voordat de kunst aan de muur hing. Je kan nog zoveel spullen neerzetten, zolang de muren leeg zijn, blijft het toch onaf, kaal en enigszins onpersoonlijk. Alsof er niet echt geleefd wordt. Als kind had ik in mijn slaapkamer al van alles aan de muur. Heul lang geleden hingen er dierenplaatjes, met prominent een paginagrote afbeelding van een hamster, uit één of ander blad gescheurd. Met plakbandjes, buddies en punaises aan de muur bevestigd. Op de schrootjes en het (kurk)behang.
De hamster maakte plaats voor Madonna en Madonna maakte plaats voor een poster op mooi, dik papier: ‘Tournée du chat noir’, van Théophile-Alexandre Steinlen. Ik vond het al heel wat. Toen ik begon met schilderen, rond mijn twintigste, ging ik mijn eigen werk ophangen. Nou ja, eigen werk? Ik schilderde ansichtkaarten van kunstwerken na, te beginnen met Henk Helmantel. Maar toch, mijn eerste, echte schilderingen aan de muur.
Het kopiëren ging over in het maken van autonoom werk. Ik ging naar de Kunstacademie en omringde me steeds meer met kunst van anderen. Geweldig. Het merendeel van wat ik heb hangen is figuratief, maar ik houd ook erg van abstract werk. En hoewel er geen enkele hamster meer tussen zit, heb ik nog steeds een zwak voor dieren aan de muur. Alleen nu niet meer met nietjes halverwege hun lijf.
Op de foto zie je werk van Anne van As (Puma, links), Ottmar Hörl (rode haas van Dürer), Ina Fekken (landschap collage), Jittie Wildeman (ets van uil), Henrike Scholten (tekening), Lenneke Saraber (zeefdruk meerkoet), Jeroen Allart (zeefdruk vos), Sibrich Veenland (aardappels, keramiek) en Mara Piccione (zeefdrukproefje). En een poezenets van mijzelf.