Afgelopen weekend was de opening van de tentoonstelling copy/paste bij galerie with tsjalling: 25 kunstenaars uit binnen- en buitenland is gevraagd om een werk te maken geïnspireerd op een favoriet kunstwerk van een andere kunstenaar. Ik had gekozen voor het schilderij ‘De Rode Kimono’ van George Hendrik Breitner.
Wekenlang heb ik aan het schilderij gewerkt en tot vijf keer toe heb ik gedacht: ‘Nu is hij helemaal goed’. Tot vijf keer toe heb ik ook een paar dagen later gedacht: ‘Nee, het is helemaal niet goed!’
In het behang op het schilderij kwam keer op keer na droging een vlekkerigheid, die me niet zinde. Het moet iets zijn met een pigment in één van de onderste lagen, dat steeds terugkomt. Bloeden heet dat. En balen; ik wilde het schilderij zo niet op de tentoonstelling hebben. Ik heb een ander mooi werk gekozen, Laure, wat net zo goed bij het thema copy/paste aansluit. Geen probleem, maar wel een beetje jammer. En een tweede schilderij met ansichtkaarten met werk van Morandi.
De oplossing voor het schilderij met ‘De Rode Kimono’ is waarschijnlijk wachten tot de verf echt door en door gedroogd is (wat momenteel niet zo hard gaat met de temperaturen) en dán pas verder met een laag eroverheen zetten. Om het bloeden te stoppen. En het zweten en de tranen.
Over het waarom van de keuze voor ‘De Rode Kimono’ schreef ik eerder een blog, die je hier terug kan lezen.
Meer over de tentoonstelling copy/paste bij galerie with tsjalling: vind je hier.
Te bezoeken tot en met 31 december.
Japanese Whispers II, olieverf op paneel, 80 x 61 cm, 2022. Op de ansichtkaart het schilderij De Rode Kimono van George Hendrik Breitner. De titel is ontleend aan een album van The Cure.
Under construction
Laure, olieverf op paneel, 71 x 61 cm 2021. Op de ansichtkaart het schilderij 'Olympia' van Edouard Manet.
'Don't we all just love Morandi?', olieverf op doek, 40 x 70 cm, 2017.