Waar gaat het eigenlijk over, Erica?

Afgelopen week had ik een interessant gesprek over de serie werken die ik momenteel aan het maken ben. De vraag die ik kreeg was wat mijn verhaal is bij deze serie. Waarom schilderijen van origami dieren? Als ik aan een nieuwe serie begin is dat niet gelijk helder, dat verhaal erachter. Sowieso is niet gelijk helder dat het een hele serie zal worden. Dat blijkt gaandeweg.

Dag teckel, olieverf op doek, 75 x 120 cm, 2024

Tsja, waarom origami dieren?

Er is niet één specifieke reden. Wel zijn er allerlei gedachten die ik erbij heb.

Ik heb altijd al een voorliefde voor mooi papier gehad. En voor patronen. En voor dieren. En voor puzzelen en knutselen. Deze serie ontstond min of meer vanzelf.  In mijn kast stond een boek met knutselideeën met papier met daarin een origami pinguïn. Ik vond de eenvoudige vormen gelijk mooi. Bij origami figuren krijg je allemaal vlakken. Dat is interessant als schilder. Bovendien houd ik van abstracties*; er zit een wereld van verschil tussen een schilderij van een zeehond en een schilderij van een gevouwen papiertje in de vorm van een zeehond.

Het vouwen van de dieren is soms echt puzzelen. Niet alleen maar zen overigens.

Ik vind het fascinerend hoeveel verschillende figuren je kan halen uit een eenvoudig vierkant velletje papier en heb bewondering voor degenen die de complexe ontwerpen bedenken. Ik ben in het algemeen gefascineerd door Japan, de esthetiek, de verfijning, de aandacht voor de natuur, de filosofie, het eten.

Dat gezegd hebbende is het onderwerp ook maar een kapstok, een vertrekpunt. Het gaat mij zeer om het schilderen zelf, om fijne vormen, intense kleuren, sfeer en verfhuid.

In mijn eerdere series zit steeds maatschappijkritiek. Niet altijd op de voorgrond, maar zeker aanwezig. Deze serie heeft dat niet zo direct. Hoe zit dat? Ik heb het idee dat het komt door de hoeveelheid ellende in de wereld waar je moedeloos van kan worden. Ik heb behoefte aan schoonheid, aan troost, aan tegenwicht. Even niet focussen op wat er allemaal mis is, maar stilstaan bij iets kleins. Een mooi gemaakt stukje papier. Dat met aandacht en plezier is gevouwen. Tot een grappig diertje. En dat dan schilderen.

*abstracties: het weglaten van alle niet-essentiële informatie en secundaire aspecten en vervolgens generaliseren om zo de meer fundamentele structuren zichtbaar te maken. Wikipedia.